„Gromnicki Nikifor” w tarnowskim muzeum

Jan Kawecki jest samoukiem, przedstawicielem sztuki „naiwnej”. Twórczość artysty, stylem malarskim oraz tematyką przypomina prace słynnego Krynickiego Nikifora. Są to baśniowe i bajecznie kolorowe ujęcia architektury, pejzaże, wizerunki świętych, sceny rodzajowe. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych w Polsce, a talent artysty zauważony i doceniony został przez znawców sztuki ludowej (min. prof. Aleksandra Jackowskiego).

Wystawa w Muzeum Etnograficznym w Tarnowie obejmuje całokształt jego dorobku artystycznego. Zgromadzone eksponaty (około 130 obiektów) reprezentują wszystkie dziedziny sztuki uprawiane przez twórcę, a więc malarstwo farbami olejnymi, temperami, pastelami olejnymi na różnych podłożach (płótno, płyta pilśniowa, karton, papier), rysunek ołówkiem, kredkami, pisakami oraz rzeźbę i płaskorzeźbę drewnianą (polichromowaną). Eksponaty pochodzą ze zbiorów Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, Muzeum Etnograficznego Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz kolekcji własnej Muzeum Okręgowego w Tarnowie – Oddział Etnograficzny. Ekspozycję wzbogaca film o Janie Kaweckim i wydawnictwo – katalog.

Jan Kawecki urodził się 28 lutego 1941 roku w Gromniku koło Tarnowa. Szukając lepszego bytu i stabilizacji, podejmował pracę w wielu zawodach i w wielu miejscach w kraju. Po kilku miesiącach pracy w kopalni uległ wypadkowi,  w wyniku czego osiadł na miejscu opiekując się rodziną. Przykuty do miejsca, poczuł mocny impuls do tworzenia. W 1973 roku zaczął wykonywać barwne rysunki przedstawiające budowle (ratusze, rynki, cerkiewki). Malowanie sprawiało mu wiele radości, a wykonywane coraz lepiej prace dawały satysfakcję. Osobiste i baśniowe ujęcia malarskie architektury stały się znakiem rozpoznawczym jego twórczości. W tym samym czasie artysta poszukujący nowych form artystycznej ekspresji zaczął także rzeźbić. Podobnie jak w wypadku malarstwa i w tej dziedzinie był samoukiem.

(ks)