O życiu po życiu na Salonie Poezji
Pierwszy w tym roku salonik poezji już w najbliższą niedzielę o godzinie 11 w teatrze „Solskiego”. Tym razem będzie on poświęcony Bolesławowi Leśmianowi.
Salonik po raz pierwszy będzie miał formę czytania performatywnego, czyli takiego, w którym tekst, interpretacja i obraz przenikają się wzajemnie, mając na celu wywołanie wywołania równoczesnych wrażeń u widzów/słuchaczy. Pośmiertny dialog trzech postaci: męża, żony i kochanki wydaje się być najpełniejszym wyrazem fascynacji „życiem po życiu”, wyrażanej przez Leśmiana na wiele sposobów i realizowanej artystycznie w duchu intuicjonizmu Henri Bergsona.
Bolesław Leśmian – od młodości żywo zainteresowany teatrem (współtwórca Teatru Artystycznego w Warszawie w roku 1911, nieco później kierownik literacki Teatru Polskiego w Łodzi) – od początku tworzył ten poemat, jako dzieło sceniczne. Nagła śmierć autora nie pozwoliła nadać mu ostatecznego kształtu. Ocalony z pożogi Powstania Warszawskiego przez żonę poety, rękopis trafił wraz z nią do Argentyny, by ostatecznie znaleźć się w Humanities Research Center w Austin (USA). Odpis poematu do Polski przywiózł w roku 1980 Michał Sprusiński i przekazał ją kierownikowi artystycznemu Teatru Jaracza w Łodzi, Bogdanowi Hussakowskiemu, który w 1982 r. po raz pierwszy wystawił go na scenie. Następnie odbyły się jeszcze dwie inscenizacje teatralne: w 1988 r. w Teatrze Kochanowskiego w Opolu i w 1990 w Starym Teatrze w Krakowie, a także realizacja telewizyjna.
Na Salonie w Tarnowie zostanie przedstawiona najpełniejsza, krytycznie opracowana przez Dariusza Pachockiego, wersja tekstu, wydana przez KUL w 2014 r. „Zdziczenie obyczajów…” na Małej Scenie Teatru Solskiego w Tarnowie zaprezentują: Kinga Piąty, Monika Wenta i Aleksander Fiałek.
(ah)
