Światła lampy chanukowej
Chanuka to radosne, trwające osiem dni święto żydowskie, obchodzone na pamiątkę zwycięstwa Żydów nad okupującymi Ziemie Izraela grecko-syryjskimi władcami Seleucydami. Nakazali oni oddawanie czci bogom greckim i zwalczali wszelkie przejawy religii żydowskiej. W 164 r p.n.e. wybuchło powstanie, któremu przewodził Juda Machabeusz. Żydowska armia powstańcza po trzech latach walk pokonała wielekroć większą armię wroga. Święto zapalenia lamy chanukowej, miało miejsce pod Bimą 21 grudnia.
Po wkroczeniu do Jerozolimy w dniu 25 miesiąca Kislew Żydzi zastali świątynie zbezczeszczoną. A w niej znaleziono jedynie jedno naczynie zawierające specjalnie oczyszczoną rytualnie oliwę do złotego świecznika, który płonąć powinien w Świątyni ogniem nieprzerwanym. Ilość oliwy była tak mała, że mogła wystarczyć co najwyżej na jeden dzień. I wtedy zdarzył się cud. Ta mała porcja oliwy paliła się przez osiem dni, do czasu aż kapłani dostarczyli do Świątyni czystą oliwę. Na tę pamiątkę każdego 25 Kislew [w tym roku dzień ten przypada na 20 grudnia] zapala się płomienie w specjalnym dziewięcioramiennym świeczniku, codziennie zapalając o jedną świecę więcej. Święto nosi nazwę chanuka co po hebrajsku nawiązuje do słowa oznaczającego odpoczynek po walce, a dziewicioramienne świeczniki nazywa się chanukowymi [chanukija].
