Tarnów od zawsze (na zawsze) polsko – żydowski
Znamienitych Gości zgromadziły XIII Dni Judaizmu w Kościele Katolickim. Do Miasta pod Górą Św. Marcina przyjechali m.in. Ambasador Izraela w Polsce Zvi Rav – Ner, Rabin dr Alon Goshen – Gottstein – żydowski teolog, jeden z czołowych uczestników i animatorów dialogu międzyreligijnego w skali międzynarodowej; Piotr Kadlcik – Przewodniczący Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP, Rabin Michael Schudrich – naczelny Rabin Polski. W Tarnowie podejmowali ich wspólnie organizator Spotkania, Biskup Ordynariusz Wiktor Skworc oraz Prezydent Tarnowa Ryszard Ścigała.
Rozmowy dotyczyły wspólnych korzeni – bogatej przeszłości oraz tego co wspólne obecnie, współcześnie. „Trzynaste Dni Judaizmu w Kościele Katolickim mają symboliczne znaczenie także w kontekście daty. W kulturze i religii żydowskiej trzynastoletni chłopiec jest praktycznie dorosłym człowiekiem. Wyznaje i kultywuje wszystkich tradycje oraz zwyczaje. Wcześniej nie musi tego robić. Spotkanie w Tarnowie jest więc w jakimś sensie dojrzałym spotkaniem, dojrzałym podejściem do sprawy dialogu” – powiedział Rabin Michael Schudrich.
Współudział w budowaniu Tarnowa jest ogromny i nie podlega dyskusji. Widać to szczególnie na przykładzie samorządu miasta. Od 1906 roku do II wojny światowej wiceburmistrzem miasta był zawsze Żyd. Pierwszym był dr Eliasz Goldhammer, po nim urząd ten sprawowali: Julisz Silbiger, dr Hermann Mutz, dr Zygmunt Silbiger i dr Edward Szalit. Działalność żydowskich i polskich radnych w Radzie Miasta Tarnowa kierujących się interesem miasta świadczyła o kształtowaniu się postaw obywatelskich i szerzeniu tolerancji. Potwierdzały to podziały funduszy miejskich uwzględniające potrzeby obu społeczności (fundacje posagowe dla ubogich panien obydwu wyznań, fundacje dla ubogich, stypendia dla uczniów, a także dofinansowanie dużych przedsięwzięć – przebudowa wieży katedralnej i dokończenie budowy synagogi) – mówił Prezydent Ryszard Ścigała.
Potencjał gospodarczy Tarnowa także powstawał przy współudziale Żydów. Obszarami głównej aktywności ekonomicznej ludności żydowskiej w II Rzeczpospolitej był handel, w mniejszym stopniu rzemiosło i usługi. Dane statystyczne pokazują daleko posuniętą koncentrację Żydów w handlu (ponad 40%). W województwach wschodnich, także w Tarnowie, byli właściwie monopolistami w obrocie towarowym (ponad 88%). Dominowali zwłaszcza w handlu obnośnym, w hurtowym ich pozycja była słabsza. Z kolei w produkcji przemysłowej a częściej jeszcze rzemieślniczej, najsilniej reprezentowani byli w gałęziach odzieżowej i skórzanej, niewiele mniej w branży spożywczej. Z innych, nowych i specyficznych dziedzin wytwórczości, warto wspomnieć o kinematografii oraz przemyśle fonograficznym, częściowo także chemicznym – zwrócił uwagę w swoim przemówieniu Gospodarz Tarnowa.
